Komentarze: 0
Nazywam się Śliwka. Oczywiście nie jest to prawdziwe imię, nawet nie wiem, czy takie imię urząd dopuściłby do użytku. Ale nie jest to też zwykła ksywka, pseudonim... Śliwka - to coś co mnie określa, coś co daje mi poczucie tego, kim byłam, do jakiego momentu ewoluowałam i kim jeszcze mogę być. Śliwka, to cała ja - ta prawdziwa, która co dzień budzi się i żyje, połączona z tą, którą zawsze chciałam być, ale nie potrafiłam do tego dojść. Nie potrafiłam? Myślę, że po części świadomie. Zawsze miałam tendencje do podejmowania zbyt pochopnych decyzji, do robienia błędów, których żałuję każdego dnia, do kierowania się cholernym sercem...
Myślę, że po częsci to wina zbyt głęboko zakorzenionego we mnie romantyzmu, wielkiej dumy i poczucia, że sama muszę "wszystko". To, gdzie teraz jestem nie daje mi poczucia spełnienia, a wręcz przytłacza i każdego dnia zmusza do ciągłej refleksji, gdzie ZNOWU popełniłam błąd...
Śliwka, czyli...? No właśnie - kim ja tak naprawdę jestem?!
Stojąc u progu trzydziestki podjęłam dezycję, że muszę przeanalizować wszystko od początku. Może to pozwoli mi odkryć PRAWDĘ o sobie...